19η ΜΑΙΟΥ. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΟΝ ΠΟΝΤΟ.

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Νεοελληνική απόδοση του ποιήματος. Μέρος 1ο-στροφή 1η


Έναν πουλίν, μαύρον πουλίν, μαύρον άμον την νύχταν,
 ολονυχτίς τριγύριζεν ολόγερα ‘ς σον κάστρεν,
 ‘ς σον κάστρεν, ‘ς σα καστρότειχα τη μαυρο-Τραπεζούντας,
 που έχ’ τα ρίζας ‘ς σον γιαλόν και την κορφήν ατ’ ‘ς σ’ άστρα
 π’ είχεν δέκα καστρόπορτας κι ούλα χαλκοδεμένα,
 κι απ’ έξ’ ας σα καστρόπορτας, ορμία και ποτάμια,
 ντο έδεναν και έλυναν, γεφύρια σιδερένια…

 Ένα πουλί, μαύρο πουλί, μαύρο ωσάν τη νύχτα,
ολονυχτίς τριγύριζε ολόγυρα στο κάστρο,
στο κάστρο, στα καστρότειχα της Μαύρης Τραπεζούντας,
που έχει τις ρίζες  στο γιαλό και την κορφή της στ άστρα
που είχε δέκα καστρόπορτες κι όλες χαλκοδεμένες,
κι από έξω από τις καστρόπορτες,   ρυάκια και ποτάμια
που έδεναν και έλυναν, γεφύρια σιδερένια…

Ελεύθερη μετάφραση: Λένα Σαββίδου 
 Πιστή αντιγραφή για το διαδύκτιο: Κώστας Μαυρόπουλος 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου