Νεοελληνική απόδοση του ποιήματος. Μέρος 1ο-στροφή 5η

                                                                               Πίνακας της ζωγράφου Αυγούστας Στυλιανού με θέμα τον αετό

Τερεί απάν, τερεί αφκά, τερεί οπίσ’ και έμπρια…

μακρογουλίζ’, καλοτερεί ‘ς σ’ Ανατολήν και Δύσην,

κι αρχινά να φτουλίγεται άμον χέρα γυναίκα,

κι αρχινά να μοιρολογά, μ’ ανθρώπινον λαλίαν…

τερεί= τρίτο πρόσωπο ενικού του ρ. τερώ, κοιτάζει

απάν=πάνω

αφκά=κάτω

οπίσ’=π’ισω

 έμπρια=μπροστά

μακρογουλίζ= τεντώνει τον λαιμό

φτουλίγεται=ξεπουπουλιάζεται

(η) χέρα=η χήρα

Κοιτά πάνω, κοιτά κάτω, κοιτά πίσω και μπροστά…

τεντώνει το λαιμό του, καλοκοιτά σε Ανατολή και Δύση

κι αρχίζει να αυτοβασανίζεται σαν χήρα γυναίκα

κι αρχίζει να μοιρολογεί, με ανθρώπινη λαλιά…

Ελεύθερη μετάφραση: Λένα Σαββίδου 
 Πιστή αντιγραφή για το διαδύκτιο: Κώστας Μαυρόπουλος